Lees: Faire l'amour - Jean-Philippe Toussaint
Luister naar: Only love can break your heart - Neil Young
Elke keer als ik met hem vrij, kan de laatste keer zijn. Ik maak hem wakker om met hem te vrijen. Het is al één uur 's middags en hij wil opstaan. Ik niet, want het kan de laatste keer zijn. Je moet verdomd sterk zijn om te kunnen vertrekken van iemand die je graag ziet. Maar zoals Toussaint schrijft: "rompre (...), c'était plutôt un état, qu'une action, un deuil qu'une agonie." Ik kon het niet die donderdagavond na dat rot gesprek. We hebben toen nog gevreeën en het was goed, maar het was niet meer als voordien. Vertrekken spookte door mijn hoofd. Misschien zou ik het de volgende morgen kunnen, misschien de volgende avond. Wanneer ik genoeg moed zou hebben. Maar ik moest het doen, want anders zou ik hem sowieso verliezen. Ik had hem misschien al verloren.
Het is vandaag geworden. We hebben nog samen ontbeten en toen zijn we elk een andere richting uitgegaan. Vertrokken. Alleen ben ik, toen hij weg was, naar zijn thuis gegaan om mijn spullen op te halen. Alle. Zo heb ik geen excuus om vanavond terug te keren.
Nu zit ik alleen thuis. Ik wil morgen niet uitleggen waarom hij er niet bij is met Pasen. Ik wil geen communicatie met mijn moeder, met de wereld, alleen met hem. Maar ik weet niet hoe. Want niets doet zo'n pijn als iemand die je graag ziet die zegt dat hij je niet zo graag ziet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten